مقایسه سلامت روان، کیفیت زندگی، صمیمیت و نگرش های مذهبی در متاهلین با

مقدمه: رویکرد روا ن شناسی مثبت تبلور تغییر در علم روان شناسی از صرف پرداختن به ترمیم آسیب ها به سمت بهینه سازی کیفیت زندگی است. این جنبش در پی آن است که از نقاط قوت انسان ها به عنوان سپری در مقابل بیماری روانی بهره گیرد. در این بین گذشت به عنوان یکی از عوامل موثر در سلامت و بهبود روابط انســانی، به دلیــــل تسهیل کنندگی که در روابط بین فردی و زناشویی دارد، در طی سال های اخیر توجه متخصصین حرفه های یاورانه و بهداشت روان را به خود معطوف نموده است. هدف پژوهش حاضر مقایسه سلامت روان، کیفیت زندگی، صمیمیت و نگرش های مذهبی در متأهلین باگذشت و بدون گذشت کارکنان مراکز بهداشتی و درمانی شهر آبدانان است. مواد و روش ها: طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع علی-مقایسه ای است. جامعه این پژوهش کارکنان متأهل شبکه بهداشت شهر آبدانان بودند که کل آن ها(170 نفر) به عنوان نمونه پژوهش، مورد مطالعه قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهـــای مورد مطالعه در این پژوهش از مقیاس گذشت خانواده(family forgiveness scale)، پرسش نامه سلامت عمومی(general health questionnaire-28)، پرسش نامه کیفــــیت زنــــدگی (who-qol-bref)، پرسش نامه صمیمیت و پرسش نامه نگرش های مذهبی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل واریانس تک متغیری استفاده شد. یافته های پژوهش: آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که کارکنان متأهل باگذشت و بدون گذشت از نظر سلامت روان(28/20f=)، کیفیت زندگی(45/13f=) و صمیمیت(52/48f=) تفاوت معناداری دارند. هم چنین نتایج این پژوهش نشان داد که بر خلاف فرضیه این پژوهش، کارکنان متأهل باگذشت و بدون گذشت از نظر نگرش های مذهبی(14/0f=) تفاوت معناداری نداشتند.(p<0/0001) بحث و نتیجه گیری: افرادی که به همسر خود گذشت بیشتری نشان می دهند، سلامت روان بیشتری دارند، کیفیت زندگی بهتری دارند و میزان صمیمیت بین آن ها بالاتر است. هم چنین ممکــــن است که افراد بـاگذشت و بدون گذشت، نگرش های مذهبی متفاوتی نداشته باشند.